ΚΟΥΚΟΥΛΑ

 Κάθε μια ,καθώς πρέπει , υπό κατοχή χώρα, έχει τους κατακτητές της, τους προδότες πολιτικούς της,  τους καταδότες της και τα θύματά της. Στην σύγχρονη κοινωνία που έχουμε κατασκευάσει, δεν θα ήταν δυνατόν να μην εκμοντερνίσουμε και τον τρόπο που καταλαμβάνουμε μια χώρα, πλέον λοιπόν οι οικονομικές πιέσεις ,αντικαθιστούν τα τανκς και οι τράπεζες, τις εκάστοτε μοντέρνας χώρας, γίνονται οι κερκόπορτες αυτής. Δεν θα μπορούσε βέβαια να λείψει ο παντός καιρού και χρόνου Εφιάλτης, μόνο που στις σύγχρονες χώρες οι εκλεπτυσμένες δομές και ανάγκες απαιτούν παραπάνω από έναν Εφιάλτη ,ίσως ...300!  ( άχ, αυτό το νούμερο τι δόξα και τιμή μας έχει χαρίσει, αλλά και πόση ντροπή και ταπείνωση)
Το ευχάριστο της υπόθεσης ,τουλάχιστον, είναι πως η συνεχώς επαναλαμβανόμενη ιστορία, μας διδάσκει πως κάποια στιγμή η Δικαιοσύνη βρίσκει τον δρόμο της,αργεί λιγάκι καθότι τυφλή, και φροντίζει να μπούν τα πράγματα στην θέση τους. Στέλνει τους κατακτητές με one way ticket από κει που'ρθαν, φροντίζει για τα θύματα και τιμωρεί τους προδότες πολιτικούς της. Τέλος καλό όλα καλά!

   Ξεχάσαμε όμως να πούμε τι κάνει η δικαιοσύνη για τους κρυφούς συνεργάτες των κατοχικών δυνάμεων, ξέρετε.. τους δοσίλογους, τους καταδότες και τους μαυραγορίτες. Δυστυχώς απολύτως τίποτα και αυτό γιατί το συγκεκριμένο είδος έχει την δυνατότητα να έρπει και να αποσύρεται κουλουριασμένο σε ανήλιαγα μέρη γεμάτα τιμαλφή, και η κακομοίρα η δικαιοσύνη με την γκαβομάρα που την διακρίνει δεν μπορεί να επιληφθεί του θέματος. Και τότε, επειδή είναι ανάγκη να επανέλθει η φυσική ισορροπία, λαμβάνει δράση η Θεία Δίκη! Η θεία της Δικαιοσύνης που ξέρουμε, μόνο που αυτή δεν είναι τυφλή και οι τρόποι που χρησιμοποιεί δεν έχουν καθόλου τακτ, σου πετάει έναν όγκο, ένα έμφραγμα, σου διαφθείρει τα παιδιά σου, την γυναίκα σου, το μυαλό σου και χίλια δυο άλλα ευφάνταστα που μοναδικό κοινό γνώρισμα έχουν την αργή και βασανιστική εφαρμογή τους!
  Εσείς οι σύγχρονοι συνεργάτες κατοχικών δυνάμεων, σταματήστε να με αηδιάζετε με τις διαφημίσεις σας περί αγοράς χρυσού και κειμηλίων, σταματήστε να μου υπενθυμίζετε με τρόπο υποκριτικό και σιχαμένο, την δόση που ΔΕΝ έχω ξεχάσει να πληρώσω, πάψτε να μετράτε τα χρόνια της ζωής μου σε διακανονισμό εάν φθάνουν να σας πληρώσω, σταματήστε να στέλνετε συνανθρώπους σας στο εκτελεστικό απόσπασμα της αυτοκτονίας φορώντας της κουκούλες σας, σταματήστε!!! Σταματήστε και πάρτε τα όλα, τα πάντα, κάντε τα δικά σας, ιδιοκτησία σας!
Απλά να ξέρετε πως όταν έρθει η ώρα της Θείας δίκης, τα επιχειρήματα του τύπου : το έκανα για τα παιδιά μου, για να ζήσω την οικογένειά μου, για να βγάλω το ψωμί μου, γιατί δεν μπορούσα αλλιώς και οτιδήποτε άλλο σκαρφιστείτε για να παρφουμάρετε την σαπίλα σας, δεν θα πιάνουν τόπο, γιατί, δεν ξέρω αν ξέχασα να σας το πω, η Θεία Δίκη μπορεί να μην είναι τυφλή αλλά ,δυστυχώς για εσάς, είναι κουφή! Και οι μορφασμοί που θα κάνετε καθώς θα παρακαλείτε ,θα της φέρνουν γέλιο, και εγώ θα είμαι εκεί, κρατώντας την φέτα το ψωμί από το συσσίτιο,και θα σας βλέπω και δεν θα σας βοηθήσω, δεν θα σας σώσω, όχι από εκδικητικότητα όχι φίλοι μου διαφέρουμε σε αυτό. Δεν θα μπορώ γιατί πολύ απλά, δεν θα μου έχετε αφήσει άλλες δυνάμεις να παλέψω για σας, συνάνθρωποι!!!
Δεν ελπίζω τίποτα, δεν μου ανήκει τίποτα, είμαι λέφτερος!

Πτέρυγα 3
κελί 33
Μ.Σ

ΠΟΥΑΝΤΙΓΙΣΜΟΣ

Παρατηρώντας  έναν πίνακα του Georges-Pierre Seurat η καλλιτεχνική έκφραση του οποίου, υπήρξε η κορύφωση και το απόγειο του κινήματος του πουαντιγισμού, μαγεύομαι..
Ένα κίνημα το οποίο στηρίζεται στην ψευδαίσθηση του ματιού όταν δέχεται επιρροή από τα διπλανά χρώματα  (λειτουργία όρασης και συμπεριφορά χρωμάτων). Αυτό όμως που με μαγεύει, είναι πως τα έργα αυτά δημιουργούνται με την χρήση και κατάλληλη τοποθέτηση μιας απλής και ταπεινής τελείας....!
Πόσο τρανταχτό και φωτεινό παράδειγμα συνεργασίας, συνύπαρξης, αλληλοβοήθειας και προσήλωσης στον στόχο! Μέσα σε ένα κομμάτι τεντωμένου καμβά, συνωστίζονται τελείες διαφορετικού χρώματος, μεγέθους, κατεύθυνσης και χαρακτήρα, για να δημιουργήσουν όλες μαζί το αποτέλεσμα.
                  Αμέτρητες φορές έπιασα τον εαυτό μου να σκέφτεται φιλοσοφώντας ,το πόσο ασήμαντο είναι το πέρασμά μας από την ανθρωπότητα, το πόσο μάταιες είναι οι προσπάθειες που κάνουμε για τα πάντα, το πόσο μικροί και αδύναμοι είμαστε μπροστά σε αυτό που λέγεται μοίρα και ζωή. Μια σταγόνα σε έναν απέραντο ωκεανό έλεγα, ένας Κόκκος άμμου που ψήνεται μαζί με, πραγματικά αμέτρητους, άλλους σε μια καυτή έρημο, μια στάλα νερού σε μια ασταμάτητη καταιγίδα, ένα από τα χιλιάδες χιλιάδων φύλλα που πέφτουν σε ένα αέναο φθινόπωρο, μια τελεία μέσα σε μια ολάκερη βιβλιοθήκη, ναι αυτό είμαστε,έλεγα, μια τελεία ,μια τελεία και τίποτα παραπάνω. 
 Και ενώ είχα καταλήξει στις σκέψεις μου και αποδέχτηκα μοιρολατρικά την ματαιότητα των πάντων, ήρθε ένας πίνακας να με κτυπήσει, δυνατά μάλιστα, στο κεφάλι και να μου πεί, κοίτα τι μπορούν να κάνουν οι τελείες, δες πως βοηθάει η μια την άλλη, της δίνει χώρο, χρώμα , νόημα και στόχο. Οι ασήμαντες σταγόνες σχηματίζουν τον απέραντο ωκεανό, οι κόκκοι την αχανή έρημο, τα φύλλα την ζωή ενός δέντρου και η στάλα την βροχή και την καταιγίδα!
   Ναι είμαστε τελείες αλλά... τέλειες τελείες! Είμαστε κουκκίδες με άποψη και χαρακτήρα, με δύναμη, θέληση, όνειρα, ελπίδες  και το σημαντικότερο όλων, έχουμε νόηση και μπορούμε να καταλάβουμε την δύναμη και τις δυνατότητες που έχουν πολλές τελείες μαζί. Η επανάσταση της τελείας!
 Όσο πιο σύντομα νιώσουμε αυτήν την δύναμη τόσο πιο γρήγορα θα μπορέσουμε να φτιάξουμε τον δικό μας μικρό πίνακα, όπως τον θέλουμε εμείς και όπως τον ονειρευόμαστε. Και πού ξέρεις μπορεί να τον δούν κι άλλες τελείες και να δημιουργηθούν κι άλλοι πίνακες και αυτοί να να δώσουν την ώθηση να φτιαχτούν κι άλλοι, κι άλλοι , κι άλλοι ......
Που ξέρεις μπορεί.........  
 

Κάποτε πρέπει να μιλήσουμε...ας αρχίσουμε λοιπόν!